بهار کارآفرینان استارت‌آپیوب سایت اطلاع رسانی بهار کارآفرینان استارت‌آپی

دومین میزگرد تخصصی توسعه کسب و کارهای استارتاپی از برنامه های بهار کارآفرینان استارتاپی که هر فصل اتفاق می افتد . با مشارکت ماهنامه الفبای اقتصاد ، دانشکده اقتصاد و مدیریت  و تعدادی از فعالان کسب و کارهای استارتاپی تبریز در دانشگاه تبریز برگزار شد.

در این میزگرد تخصصی صحبتهای در خصوص مشکلات کسب و کارهای استارتاپی بیان شد. که با حضور دکتر فاریابی ( عضوء هیت علمی دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تبریز ) دکتر فرج پور (از اساتید رسانه ) رامین اکبری ( موسس بهار کارآفرینان استارتاپی ) جناب مرتضوی ( مدیر مسول و صاحب امتیاز ماهنامه الفبای اقتصاد ) خانم مهندس عسل راد ( فعال اکوسیستم استارتاپی ) مهندس پورحسن بنیان گذار استارتاپ ( های تبریز ) مهندس سلطانی دانشجوی دکتری dba   خانم خیرالهی (فعال اکوسیستم استارتاپی) مهندس باغبان ( برنامه نویس ) آقای غفاری موسس استارتاپ ( اوستاتاپ ) همچنین وحید عباسپور فعال کسب و کار شبکه های اجتماعی حضور داشتن.

اکبری موسس بهارکارآفرینان استارتاپی هدف از برگزاری میزگرد، که با حضور یک رسانه برگزار می شود بیان کرد. ۱- اعلام مشکلات استارتاپها استان به مسولین و مردم ۲- آشنایی عموم مردم از کسب و کارهای استارتاپی

در اول بحث دوستان اطلاعتی در خصوص پتانسیل و توانایی ها استان آذربایجان شرقی رو مطرح کردن :

استان آذربایجان شرقی یکی از سه استان برتر کشور است و در حوزه های صنعتی و تولیدی در استان یک تا ده هزار نفر مشغول اند. /  ۵۰ درصد مواد غذایی شیرین و شکلات کشور در استان ما تولید می شود. و در دنیا جز نکات مهم کلیدی تولید شیرینی و شکلات هستند. /  در قدیم ۷۵ درصد تولید قطعات در استان ما بوده و اکنون ۳۲ درصد تا ۳۳ درصد میباشد و نیز اولین شهرک سرمایه گذاری خارجی در استان ما است و در چندین سال گذشته رتبه اول صادرات غیر نفتی را داشته بزرگترین منطقه آزاد اقتصادی در کشور با مساحت ۵۱۰ هکتار در استان ما است که همان منطقه آزاد ارس میباشد.

استان آذربایجان شرقی تنها استانی است که با ارمنستان همسایه است ۳۳ کیلومتر مرز مشترک دارد.  بزرگترین سازه ها در ایران و آسیا در تبریز است که همان بازار تبریز است. و در یونسکو ثبت شده است. و تعداد زرگران و طلا فروشان تبریز برابر با سه شهر مشهد اصفهان و شیراز است. / ناگفته نماند در سال ۱۳۱۰ حدود دو سوم صنعت تجارت در اختیار آذربایجان شرقی بود که متاسفانه الان به یک دهم رسیده است.

در آن زمان بانک ملی تبریز در مقاطعی قرض هایی به دولت داده بود و همچنین بزرگترین صنعت استقرار صنایع سنگین در تبریز بوده است.  در سال ۱۳۵۰ و ۵۵ چه شهری صنعتی در تبریز بوده همانند آن فقط یک شهر کوچک در ژاپن بوده است.  شهرک صنعتی تبریز حدود ۷ میلیون متر می باشد. / شهر تبریز در آن زمان فرودگاه داشته در حالی که شهری همانند دبی بدون آسفالت بوده است. در آن زمان میزان صنعت و تولید در تبریز برابر کل کشورهای حاشیه خلیج فارس بوده به جز کویت و عربستان./ در سال ۷۰ یک نمایشگاه با نام توسعه آذربایجان برگزار شد ولی ثمره آن نوشته شدن دو جلد کتاب با نام توسعه نیافتگی آذربایجان است.

در ترکیه حدود ۲ میلیون نفر در زمینه عکاسی فیلمسازی و صدا و سیما فعالیت دارند در حالی که با آمار اداره ارشاد در ایران فقط ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار نفر اند.

در دنیا حدود ۸ درصد فروش از طریق اینترنت انجام می گیرد. با توجه به وضعیت کسب و کارها آینده کسب و کارهای استارتاپی بیشتر دیده خواهد شد. متاسفانه وضعیت کسب و کارهای استارتاپی استان آذربایجان شرقی وضعیت مناسبی در سطح ملی ندارد. عوامل فرهنگی ، نبود زیر ساختهای لازم بیشتر احساس می شود.

بزرگترین چالشی که دامنگیر فضای استارتاپ های ایرانی شده است، بحث تامین مالی و سرمایه گذاری است. این مسأله موضوعی طبیعی برای هر استارتاپ بوده و ممکن است آن استارتاپ به هر دلیلی نتواند به فعالیت خود ادامه دهد و به سودآوری شود. از طرفی دیگر پیش بینی چنین موضوعی در هر استارتاپ می تواند سخت و حتی غیرممکن باشد.

مشکل دیگر عدم شناخت و آگاهی سرمایه گذاران بخش خصوصی نسبت به فضای کسب و کارهای اینترنتی است که باعث افزایش عدم اطمینان و اعتماد سرمایه گذاران شده است. علاوه بر این تعداد نهاد ها و اتحادیه های سرمایه گذاری که از طرف دولت پشتیبانی شوند بسیار کم بوده و معمولاً هیچ پشتیبانی مناسبی از این بابت صورت نمی گیرد. البته امروزه برای حل مشکلات تامین مالی و سرمایه گذاری اقداماتی در بخش خصوصی رخ داده و شرکت هایی با عنوان “شتاب دهنده ها” شکل گرفته و توانسته اند قسمتی از بار فضای کسب و کار استارتاپی را به دوش بکشند که متاسفانه در تبریز اکنون شتاب دهنده ی فعالی وجود ندارد.

مشکل کمبود و حتی در بعضی موارد عدم وجود نهاد های پشتیبان و همکاری های بین سازمانی است. اولین مشکل، مربوط به فروشندگان و توزیع کنندگان تجهیزات فنی و شرکت های خدمات فنی می باشد؛ این شرکت ها یا بسیار کم هستند و یا خدمات و کالاهای آن ها کیفیت قابل قبولی ندارند. مشکل بعدی عدم وجود نهاد های پشتیبان و کمبود شرکت هایی است که خدمات کسب و کاری و تجاری به استارتاپ ها ارائه می کنند. این خدمات می توانند شامل خدمات تولید محتوا، خدمات مربوط به سئو و یا هر خدمت دیگری در زمینه های مربوطه باشند.

عدم دسترسی به زیرساخت های فنی با اینکه در رتبه سوم مشکلات استارتاپ های ایرانی قرار گرفته است، اما سهم بزرگی از مشکلات پیش روی استارتاپ ها را به خود اختصاص داده است. مهمترین موضوعاتی که هر کسی از آن مطلع است، کیفیت نامناسب زیرساخت های ارتباطی مانند پهنای باند و سرعت اینترنت می باشد.

یکی از بزرگ ترین مشکلات استارتاپ های ایرانی جدید و مستعد و بدون منابع حمایتی، مسائل حقوقی و قانونی است. در فضای استارتاپ های ایرانی کسب و کارهای زیادی هستند که به دلیل مشکلات حقوقی و قانونی نتوانسته اند پروژه های خود را به سرانجام برسانند. این مشکلات عمدتاً به دلیل وجود قوانین دست و پا گیر و مانع تراشی های بیش از حد خلاصه می شوند.

یکی از ملزومات به وجود آمدن استارتاپ های ایرانی کارآفرینی است. کارآفرینی، پدیده ای است که امروزه باید به آن به چشم یک حرفه نگاه کرد. متأسفانه هنوز روحیه کارآفرینی در زندگی مردم به وجود نیامده است و به کارآفرینی به عنوان یک حرفه و یک مسیر شغلی نگریسته نمی شود. شاید یکی از دلایل آن وجود فرهنگ ریسک پذیری بسیار پائین و ترس از عدم موفقیت در این راه باشد. البته پیشرفت هایی در این زمینه مشاهده شده است، اما با رشد استارتاپ ها، به خصوص استارتاپ های ایرانی، شاهد پیشرفت روز افزون آن هستیم و فرهنگ کارآفرینی به خصوص در میان استارتاپ ها در حال جا افتادن است.

جمع بندی کلی میزگرد:

• معرفی استارتاپ ها به آهاد مردم و مسئولین استانی.
• مقاومت ها باید در مقابل ایده های نو در شهر کم شود.
• اعتماد سازی میان مردم و مسئولین نسبت استارتاپ ها.
• تبلیغات و برندسازی استارتاپها استان باید منجسم و زیاد باشد.
• حضور مشاوران شتاب‌دهنده‌ها یا سرمایه گذاران, سازمان دهنده ها و ایجاد گردش های مالی ( مغز جایی می رود که برایش مشتری است).
• حمایت دولت از استارتاپ ها ( در مسایل مالیاتی و بیمه )
• ایزوله کردن استارتاپ ها یعنی مرتبط کردن آنها با خارج از شهر و استان و حتی ملی.
• جلوگیری از خروج سرمایه داران و صاحبان ایده از شهر و استان.
• ایجاد خودباوری در جوانان برای ایجاد ایده های نو در آنها.
• حمایت کم پارک علم و فناوری استان از حوزه استارتاپها
• مونتور ها باید در زمینه های استارتاپ آموزش های درست و لازم را ارائه ببینند.
• استارتاپ های نمونه کشور و استان به مردم و مسئولین معرفی شوند مانند اسنپ – دیجی کالا – شیپور و…
• باید به مردم آموخت که به استارتاپ ها به صورت نیاز بنگرند و مقاومت خود را در مقابل آنها بشکنند از حالت سنتی در آمده و دست از غریبه پسندی بردارند.
• ایجاد حجمه برای آشنا کردن مردم با مسئولین با استارتاپ ها با کمک رسانه ها, فضای مجازی یا همایش ها, مشاوران و کارشناسان استارتاپی.